طاقت فرسودگی ام هیچ نیست در پی ویران شدنی آنی ام آمده ام

 
بلکه نگاهم کنی عاشق آن لحظه ی طوفانی ام

دل خوش گرمای کسی نیستم آمده ام بلکه بسوزانی ام

 
آمده ام با عطش سال ها تا تو کمی عشق بنوشانی ام

ماهی برگشته ز دریا شدم تا تو بگیری و بمیرانی ام

خوب ترین حادثه می دانمت ، خوب ترین حادثه می دانی ام؟

حرف بزن ابر مرا باز کن دیر زمانیست که بارانی ام

حرف بزن، حرف بزن سالهاست تشنه یک صحبت طولانی ام ها  ...

به کجا می کشیم خوب من

                                   

نوشته شده در سه شنبه 89/12/3ساعت 2:55 عصر توسط ویرانه ی عشق نظرات ( ) |